امروز عصر با جمعی از برو بچه های مذهبی در بیت الزهرای شهر کرمان در مراسم دیدار مداحان و شاعران آیینی با سردارسلیمانی  حضور داشتم. …از حقیقت نباید گذشت دفاع جانانه، دلیری، وطن دوستی و رشادت های قاسم سلیمانی شایسته تقدیر و ارج نهادن است گاهی با خیلی‌ از اندیشه ها همراه نیستم چراکه بطور طبیعی اختلاف نظر در هر ...

۱۳ بهمن هر سال نام بلند ارفع کرمانی  را در ذهن و قلب بسیاری از ارادتمندان به غزل و عشق، تازه می سازد و حالا با یک هفته تاخیر و تقصیر در خیابان ارفع کمی قلم فرسایی می کنیم و از او که عاشق بود و عارف سخنی سر و دست شکسته خواهیم گفت:  استاد فقید سیدمحمود توحیدی متخلص به ...

به نظر می رسد دوران ارتباط های فراگیر کنونی، در حال نقاشی تصویر جهانی خالی از اخلاق انسانیست. روزگاری، اهالی “قلم” و “هنر” وجدان بیدار این جامعه بودند. و گاهی سعی داشتند با نشان دادن سیاهی و سپیدی، روح افراد جامعه را به تکاپو وا دارند. امروز روح بیدار و وجدان بزرگ جامعه کجاست و در چه جایگاهی قرار گرفته ...

چهره‌ها حاکی از این بود که غمگین بودند عده‌ای آمده بودند و چه مسکین بودند زیر لب‌ها، شبحِ فقرِ دعا تاول داشت دست‌ها منتظرِ ساعت آمین بودند خواب، انباشته از حسرتِ گورستان بود مردگان، در شرفِ لحظه‌ی تلقین بودند رفته بودم به تماشای قصاصِ و دیدم سیلِ گردن‌شکنان زیرِ تبرزین بودند مردها ظاهرشان مرد و چه دردآور بود، بانوانی که ...

آمدم با غزلِ حادثه‌ی انسان‌ها شبِ تلخیست؛ شبِ شاعریِ هذیان‌ها ما همه خانه‌ به‌ دوشیم؛ چه باکی از مرگ؟ بگذارید بخوابیم به گورستان‌ها بگذارید که در سردیِ دی‌، با وحشت زیر بوران، بفشاریم به‌هم دندان‌ها شبِ تزویر، به تاریکیِ خود مشغول‌است تا سر نیزه بمانند تنِ قرآن‌ها شیخ در سایه‌ی اوهام، غمِ دین می‌خورد …و نفهمید چه آورده سرِ ایمان‌ها؟! ...

دیدن، شمیم رایحه‌ای از شنیدن است دیدن، ترانه‌ی شبِ از خود رمیدن است   دیدن، شکوهِ ناب ترین شعرِ زندگیست دیدن، کنار قافیه‌ها آرمیدن است   دیدن، مرا به سوی هدف سوق می‌دهد دیدن، شروعِ ثانیه‌های رسیدن است   دیدن، پیام آمده از قعر سینه‌هاست دیدن، به سمتِ قاصدکِ دل دویدن است   دیدن، کلام زنده‌ی لب‌های داغِ ماست دیدن، ...

می ریزد امشب از قلم‌ها درد، برگرد حالا بیا از راه خود، برگرد، برگرد محضِ خداوندِ کبوترهای چاهی ای همنشینِ واژه‌های درد! برگرد شب‌های کوفه، گرمِ لبخند تو بودند در سینه‌ها حبس است آهِ سرد، برگرد امشب، تحجُّر در کمینت مانده تا صبح ای شب ستیز! از راهِ این شبگرد، برگرد تشنه به خون عدل و انصاف است ای مرد! ...

گلهام، پژمردند؛ بر این خاک، نفرین! در دشت، بر سرهای زیر لاک، نفرین!   خوابم پریشان است و من درگیر فریاد بر حمله ی کابوس وحشتناک، نفرین!

کنار تو سخن گفتن از احوالم؛ عجب کاری! بله! انگار که در شوره زاری بذر می کاری

اول فصل زمستان، دل، بهاری می شود