زندگی جاریست

ساقی! امشب پیاله را پر کن، زندگی مثل رودها جاریست

زندگی مثل چشمه ای جوشان، بین بود و نبودها جاریست

بوی نارنج و رنگِ نارنجی، خش خش برگها و‌مردی مست

شور تصنیف های پاییزی، در فراز و فرودها جاریست

بگذارید تا بگویم که: ریخته شهر قصه را بر هم

دردِ ناگفته های پوچی که، در وجود حسودها جاریست

کهنه و زخمی و پر از دردم، مثلِ قالیچه ای که پا خورده

قصّه ی غصه های دیروزی، بر دلِ تار و پودها جاریست

مردِ چوپان شبی که عاشق شد، تازه تلخیِّ عشق را فهمید…

…روی هر برگ دفترِ این ده، داستان جمودها جاریست

عاکف آرام و بی صدا یک شب بزن از شهر دردها بیرون

فکرهایی برای تکفیرت، در سر بی وجودها جاریست