شبی بیتاب و آزاد از یساری ها، یمینی هانشستم بی صدا، در سایه ی عشق آفرینی ها   زدم فال و «شب تاریک و بیم موج» بود و من  غزل باریدم از چشمم میانِ فال بینی ها    «کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها» کنار جزر و مد عشق و شور بوسه چینی ها   رسیده در هوای سرخ ...

ادامه مطلب »