مریم! بیا با من بخوان شعر اقاقی را
سرخم؛ سپیدی؛ بارور کن این تلاقی را
مریم! تو رخ دادی میان شعر و فهمیدم
تنها دلیل سوژه های اتفاقی را
مریم! نگاه تو شراب تازه ی عشق است
پر میکند پیمانهی خالی ساقی را
لبخند تو راز تمام جاودانیهاست
در تو تماشا میکنم اسرار باقی را
دنیا اتاق کوچک اسباب بازیهاست
قدری تحمل کن حضور هم اتاقی را
سرخ و سپید شعرهای سبز عاکف باش
مریم! بیا با من بخوان شعر اقاقی را
عاکف
۱۴ مرداد۹۵