برای نوروز ۱۴۰۲

هوالحی
هر سالی که می‌گذرد، در گذران روزها و لحظه‌های خود، تلخی‌ها و شیرینی‌های فراوانی را به یادگار می‌گذارد. بدون هرگونه اغراق و سیاه‌نمایی، تلخی‌ها و سختی‌های امسال به مراتب بیشتر از شیرینی‌های آن بود، جدا از هرآنچه که در زندگیِ شخصی هر فرد وجود دارد، به طور مشترک، مردمِ ما درگیرِ مشکلات و معضلاتی بودند که مهمترینِ آن اوضاع بد معیشتی و اقتصادِ متورم و به‌هم ریخته‌ای بود که متاسفانه پایان خوشی را برای امسال و پل‌زدن به سالِ آتی رقم نزد.
به اعتقاد بسیاری از جامعه‌شناسان در واقع این اصلی‌ترین مشکل، یعنی اقتصادِ بیمار و افسارگسیخته به آتشِ جریاناتِ دیگری که اعتراضات مردمی را به دنبال داشت، دمید و شوربختانه شد آنچه که نباید می‌شد و تقریبا آشفتگیِ اجتماعی، بخش عمده‌ای از سالی که سپری شد، بویژه نیمه‌ی دوم آن را در برگرفت و داغ‌های سنگینی را بر گرده‌ی بسیاری از خانواده‌ها تحمیل کرد.
حرف برای گفتن بسیار است اما از نگاهِ علمی و روانشناختی، موج‌آفرینیِ فکری، همواره یکی از ابعاد مهم و تاثیرگذار در حرکت انسان و جامعه به سمت هدفِ پیشِ رو محسوب می‌شود؛ لذا بهتر آنست با باور به اینکه بهار و نوروز، واژگانی هستند که همه‌ساله، شروعِ فصلِ طراوت، سرزندگی و عشق را در دفتر زندگی ورق می‌زنند، بدانیم که سالی را که سپری کردیم با هر شکل و شمایلی که داشت، گذشت و زیباست که با نگاهِ نو، اندیشه‌ی نو و با امیدواری، آرمان‌خواهی و عشق‌به آینده‌ای بهتر و زیباتر و با انرژی مثبت به سراغ سال جدید و نوروز برویم.
به نوبه‌ی خودم دست با آستان حضرت حق دراز می‌کنم و در آستانه‌ی عید باستانی نوروز، برای ایرانم، ملتم و تمامیِ عزیزانم بهترین‌ها را در سال جدید آرزو می‌کنم.
به امید فردای سبز و پر از امید.
الهی حول حالنا الی احسن‌الحال
محمدعلی عرب نژاد
(عاکف)