آخرین پنجشنبه سال۹۵ بعنوان تلخ ترین سال دههی اخیر و فقدان آنانکه اغلب آسمانی شدنشان هنوز در باور نمیگنجد با بیتهای دست و پا شکستهی یک غزل ناتمام و بغض آلود همراه است:
دارد کتاب خاطره شیرازه میشود
این سال تلخ، بی تو پر آوازه میشود
در این مسیر درد کجا چیز دیگری
با کوه غصه هام هم اندازه میشود؟
بدرود ای کبیسه ترین سال! برنگرد
زخمی که مانده در دل من تازه میشود…
…دارد نبود قافیه ها درد میکشد
دارد کتاب خاطره شیرازه میشود…
محمدعلی عرب نژاد ۲۶اسفند۹۵