محمدعلی عرب نژاد عاکف ادبی اجتماعی مذهبی
#هوالرفیق
هر سال #بیست_و_هفتم_شهریور در کنار مناسبتی که برایش تعریف شده و به نام #استاد_شهریار نامیده می‌شود و در کنار همه هیاهوهایی که بعضا اعتراض به نامگذاری چنین روزی هست و یا گرامیداشت‌های برگزار شده برای #شهریار ، بدور از همه‌ی حواشی که هست بیش از همه، یک چیز برایم تداعی می‌شود و آن هم ورود رسمی من به فضای اینترنت و راه‌اندازی وب‌سایت شخصی‌ام در #۲۷شهریور #سال۸۸ به همت و پیشنهاد دوست عزیزم جناب آقای #مهندس_یاسر_کرباسی ست. این سایت که ابتدا با دامنه دات‌کام راه‌اندازی شد؛ چندسالی بعد بنا به دسترسی کمتر به این دوست عزیزم و همچنین به دلیل تغییر در رویه‌ی طراحی سایت و… با لطف و زحمت #موسسه_نیماد #کرمان به مدیریت عزیزی دیگر بنام جناب آقای #مهندس_سعید_عیسی_زاده با اضافه شدن دامنه‌ی دات‌آی‌آر به کار خود در فضای سایبری ادامه دادم.
امروز اگرچه پس از گذشت ده‌سال با شکل‌گیری فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی مانند #تلگرام و #اینستاگرام کمتر می‌توانم به سایتم سری بزنم؛ اما در کنار همه‌ی مشغله‌ها در این فضا هیچ چیز برایم مثل انتشار مطلب و شعری در سایت برایم لذت‌بخش نیست.
خواستم به این بهانه ضمن عرض سلامی گرم به همه‌ی مشوقین و دوستان عزیزم و همه‌ی کسانی که فعالیت‌های ادبی و اجتماعی بنده را در فضای اینترنتی دنبال می‌کنند و دلگرمی بنده را جهت حضور مستمر در این فضا فراهم می‌کنند، تشکر کنم. بطور ویژه دستمریزادی به عزیزانم جناب کرباسی عزیز و جناب عیسی‌زاده عزیز بگویم و همچنان دست پر از مهرشان را بفشارم.
این روزها که به عزم پوچ برخی، درگیر بازی‌های کودکانه‌ی دنیا شده‌ام. به خود می‌بالم که به قول #سهراب_سپهری :
تن من گر تنهاست…
دل من با دلهاست…
دوستانی دارم
بهتر از برگ درخت
که دعایم گویند و دعاشان گویم…
یادشان دردل من …
قلبشان منزل من……
صافى آب مرا يادتو انداخت… #رفيق…
تو دلت سبز…
لبت سرخ…
چراغت روشن…
چرخ روزيت هميشه چرخان…
نفست داغ…
تنت گرم…
دعايت با من… یاعلی
#محمدعلی_عرب_نژاد_عاکف
