پروین را بیشتر با نگاه عمیق اجتماعی و آزادگی و اعتراضهایش می شناسم. به عقیده من، حضور تاثیرگذار این بانوی بلندآوازه بعنوان یک زن در میدان درد و مبارزهی فکری، یک رخ داد موثر و تاریخی در آن دوران است. «اعتراض در دیوان پروین اعتصامی» به من جرات فریاد میدهد. جرات نوشتن، سرودن و اعتراض.
نام بلند و پرآوازهی پروین اعتصامی همواره برای من خاطرات شیرین و تلخ فراوانی بهمراه داشته و دارد.
خاطراتی که اغلب حس میکنم تلخیهای بیشتری به نسبت شیرینیهایش دارد اما هر وقت فکر و روحم، خودآگاه و یا ناخودآگاه سراغ پروین را میگیرد دو بیت زیبا و عارفانه و پر از پیام این شاعره بزرگ معاصر آرامم میکند:
بی رنج زین پیاله کسی می نمیخورد
بی دود زین تنور به کس نان نمیدهند.
تیمار کار خویش تو خود خور، که دیگران
هرگز برای جرن تو، تاوان نمیدهند.
۲۵اسفند روز بزرگداشت پروین اعتصامی را به دوستان عزیزم، بویژه اهالی دیار ادب و معرفت تبریک میگویم.
م.ع.عاکف
۲۵اسفند۹۵